രണ്ടാം പാഠത്തിൽ
വിരിയാൻ വച്ച മയിൽ പീലി
നീ ചോദിച്ചപ്പോൾ
മടിക്കാതെ തന്നത്
എന്റെ ഉള്ളിൽ ആ ചോദ്യം
ഒരു മയിൽ നൃത്തം ചെയ്തു
കൊഴിഞ്ഞ പീലികൾ
താഴെ വീണു വിരിഞ്ഞു
വേദനയുടെ പീലികൾ
നിന്റെ പുതിയ അതിഥി
എന്റെ ചുണ്ടിൽ ചോര വീഴ്ത്തി ചിരിച്ചു
നീയും
ചോര വീണത്
പരിഹാസ ചിരിയുടെ കിലുക്കത്തിൽ
കരഞ്ഞു വീർത്ത മുഖം നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത്
ഉള്ളിലേക്ക് നിന്റെ വേദനകളുടെ മുള്ളുകൾ
ആഴ്ത്തി മുറിക്കാൻ
നീ വീഴാതെ നടക്കൂ
മയിൽപീലികൾ വിടരുന്നു
ഇവിടെ മഴമേഘം നിഴൽ വീഴ്ത്തുന്നു
Nostalgic ..
ReplyDeleteevoking lost past
All the Best
വേദനയുടെ പീലികൾ...
ReplyDeleteപ്രണയത്തിന്റെ, വിരഹത്തിന്റെ പീലികൾ...
നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....
nalla vaakukalku nanni
Deleteനീ വീഴാതെ നടക്കൂ
ReplyDeleteമയിൽപീലികൾ വിടരുന്നു
ഇവിടെ മഴമേഘം നിഴൽ വീഴ്ത്തുന്നു ....മനോഹരം !
nadannu madukumbol,
ReplyDeletenadannu thalarumpol
inium nadakaan ulla
dhooram orthu nadungompol
ee vaakukal
aahldaam aai
manasil niraunnu...