കാറ്റെടുത്തു പോയ ഒരു മഴപ്പാട്ട്

കാറ്റെടുത്തു പോയ ഒരു മഴപ്പാട്ട്  ..
ഉള്ളിൽ ഒളിച്ചു വച്ചത്
നീ മാത്രം ഒരു കണ്‍കോണിൽ
കണ്ടെടുത്ത്
അറിയാതെ പറഞ്ഞ കഥയിൽ
സ്വയം തോന്നിയത്
നടന്ന വഴിയിൽ
വീണ്ടും നടക്കുമ്പോൾ
കൂടെയില്ലെങ്കിലും
വെറുതെ
വിശേഷം പറയും ..
അല്ലെങ്കിലും വല്യ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നുമല്ലല്ലോ
പറഞ്ഞു വരുന്നത്

നിന്നെ കാത്തു നിന്നത്
രാത്രി ചന്ദ്രൻ ബാക്കിയാക്കിയ നിലാവ്
വെളുത്ത പൂക്കളായത് ..
പ്രണയ സ്വപ്നങ്ങൾ ചുവന്നു വിരിഞ്ഞത്

ഇപ്പോൾ ഇവിടെ പെയ്ത മഴ
മരുഭൂമിയിൽ വെളുത്ത് പെയ്യുന്നതായി
നീ മഴയുടെ കുളിരിൽ അലിഞ്ഞു നിൽക്കുനതായി
ആ മഴ ഞാനാവുന്നതായി ..

ഒക്കെ വെറുതെ
ഇവിടെ നനഞ്ഞു പെയ്യുന്ന
കണ്ണീരിന്റെ മൂടുപടത്തിനപ്പുറം
മഴ മാത്രം പെയ്യും ..
കാറ്റടിക്കുമ്പോൾ ചെരിഞ്ഞും ആടിയും
സ്വപ്നങ്ങൾക്കൊപ്പം പെയ്തൊഴിയും

പൂവുകൾ വീണ്ടും വിരിയുമ്പോൾ
ആരാണ് ബാക്കിയാവുക ?